معاملات هوشمند با استارتآپ داروَک
داروَک یک معاملهگر الگوریتمی بر پایه هوش مصنوعی است که بر روی بازارهای مالی جهانی همچون فارکس، نزدک، نفت، طلا و بازار سهام لندن به صورت هوشمند معامله میکند.
ـ ایده اولیه داروک چگونه به ذهنتان رسید؟
من تریدر(Trader) بورس بودم، وارد مقطع فوقلیسانس که شدم با مفاهیم هوش مصنوعی آشنا شدم و چون عاشق بورس بودم، آرام آرام در این مسیر قرار گرفتم. تز فوقلیسانسم را هم در این مسیر تعریف کردم و این کار را تا همین الان ادامه دادم.
ـ داروک را از چه زمانی راهاندازی کردید؟
ما ۴ سال و نیم زمان برای توسعه ریاضی بر پایۀ هوش مصنوعی گذاشتیم که بتوانیم سیستمی را طراحی کنیم که در بازارهای جهانی جواب دهد و بتواند روی نمادهای مختلف به خوبی کارایی داشته باشد.
ـ به طور مشخص مشتریان داروک چه کسانی هستند و چه سرویسی به آنها ارائه میدهد؟
مشتریان ما بانکها و صندوقهای سرمایهگذاری هستند. ما از آنها سرمایه لازم را میگیریم و پشت الگورتیممان قرار میدهیم و این الگوریتم بهصورت اتوماتیک برای آنها خرید و فروش کرده و به دنبال این است که برای آنها پول بسازد.
ـ تا الان چه بازخوردی از آنها گرفتید؟
بازخوردها که فوقالعاده بوده است، چون کار ما هایتک است. ما سعی میکنیم مفهوم جدیدی از تریدینگ را به بازار عرضه کنیم، سالها روی توسعه ریاضی آن وقت گذاشتیم، پارسال در ایران وارد فیناستارز شدیم که خیلی عالی بود و استقبال زیادی شد. با اینکه فقط سیستم مانیتورینگمان را رونمایی کردیم استقبال خیلی زیاد بود، ولی الان میخواهیم کل سیستم را رونمایی کنیم.
ـ آیا تصوری داشتید که بعد از برخورد با مخاطبان متوجه شوید آن تصور اشتباه بوده است؟
تکامل یک امرِ تدریجی است، یعنی شما افقِ دید نهاییتان را در لحظه می بینید اما آرام آرم تجربه کرده و یاد میگیرید. مسلماً از زمانی که من شروع کردم تا الان، زاوایای مختلف زیادی به آن اضافه شد و آن ایده اولیه به بلوغ بهتری رسید. پارسال که با سرمایهگذاران صحبت کردم و کارِ سیستم مانیتورینگ را دیده بودند، نظراتی داشتند که از نظرات آنها استفاده زیادی کردم. در این یکسالی که به دنبال نهایی کردن کار و گرفتن جوابهای خودم بودم، آن نظرات را هم اِعمال کردم که به بلوغ کاملتری برسم. ولی در لحظۀ اول که ایدهای دارید، ممکن است بلوغِ نهایی نداشته باشد، اما آرام آرام که وارد کار میشوی این سیستم و این ایده خودش را اصلاح کرده و ایده تکامل پیدا میکند.
ـ الان داروک در مرحلۀ نسخۀ آزمایشی است؟
در نسخۀ بتای کار هستم. ما سیستم بورس را کاملاً شبیهسازی کردیم. علتش هم این است که به دادههای خارج از ایران دسترسی نداشتیم و از طرفی هزینههای بالایی داشت، بنابراین دادهها را بهصورت آنلاینپک گرفتیم و فضای بورس را برای آن شبیهسازی کردیم و اکنون به صوت بتا کار میکند.
ـ چه تغییراتی در نسخۀ اولیه ایجاد کردید؟
نسخۀ اولیه نسخۀ خیلی خوبی نبود، یعنی تصور میکردیم باید یک سایت طراحی کنیم اما به اپلیکیشن تبدیل شد. بعد از آن فهمیدیم بازار هدف کار ما افراد معمولی نیستند، بلکه بانکها هستند. با سرمایهگذاران که مشورت میکردیم، متوجه شدیم طرح کسبوکار ما مشکل دارد و بنابراین به سمت بانکها و صندوقهای سرمایهگذاری جهش پیدا کردیم. بعد از این جهش و تحقیقی که انجام دادیم، فهمیدیم که وضعیت کسبوکارمان خیلی بهتر شد.
ـ تا الان سرمایۀ اولیه را چگونه جذب کردید؟
سرمایه اولیه را خودمان داشتیم و سرمایهای جذب نکردیم. البته لطف دوستانم در دانشگاه تهران و استاد سابقم، شامل حالم شد و یک صندلی در اختیارم گذاشتند. تنها کار ما ، یک سیستم بود و دیتاها و کدهایی که بهصورت شبانهروز وارد میکردیم و آنالیز ریاضی انجام میدادیم. سرمایۀ خاصی از جایی نگرفتیم، چون سرمایه گرفتن سخت است. واقعیت بازار همین است و کسی حاضر نیست به راحتی پولی در اختیار شما قرار دهد. ولی امسال پیشنهادات خوبی از طرف اشخاص خیلی بزرگی به من شده است و باید بعد از این نمایشگاه آنها را بررسی کنم.
ـ تا الان با آنها همکاری کردهاید؟
نه اما اگر به همکاری هم نرسد مسلماً این ارتباطات را حفظ میکنیم، چون در نهایت چیزی که باعث رشد میشود ارتباطات است نه پول. تلاش ما حفظ و قویتر کردن این ارتباطات است.
ـ تیم خاصی هم دارید؟
فعلاً خودم تنها کار میکنم.
ـ اینکه فقط خودت هستی، سخت نیست؟
چرا سخت است. مشکل کشور ما این است که وقتی همه مدرک لیسانس و فوقلیسانس میگیرند از کشور میروند، الان بالای 50، 60 درصد دوستان من خارج از کشور هستند. بعضی از آنها هم ازدواج کردند و وارد یک زندگیِ بدونِ ماجراجویانه شدند و کسانی هم که دنبالِ زندگیِ ماجراجویانه هستند این سبک زندگی را دوست ندارند، بنابراین خیلی تنها میشوید. یکی از دوستان توئیت کرده بود کارآفرینان، تنهاترین آدمهای دنیا هستند و شاید من هم یکی از آنها باشم.
ـ یکی از خصوصیات شما پیگیر بودن شماست، چه چیزی به شما انگیزه میدهد که به این کار ادامه دهید؟
فکر کنم دلیلش، باور من به این کار است. 4 سال پیش که شروع کردم، استادم و پدرم گفتند که این کار نشدنی است. خیلی از افراد دیگر هم به من گفتند نمیشود و خودم هم مطمئن نبودم که این کار عملی میشود یا خیر. اما بعد از مدتی احساس کردم که این کار شدنی است و باید آن را انجام دهم. تست های زیادی انجام دادم. اکثر شبها با افسردگی میخوابیدم ولی صبح دوباره ادامه میدادم، اما چیزی که باعث ادامه دادن میشود، باور هر فرد است. همچنین خداوند آنقدر توانایی در وجود ما گذاشته است که اگر از این توانایی استفاده نکرده، به هدفمان نرسیم و نتوانیم آدمها را تحت تاثیرِ کاری که انجام میدهیم، قرار دهیم، خیانت به خودمان کردهایم. از دلایل دیگرش این است که آدم دوست دارد برای جامعهای که زندگی میکند به جای سربار بودن، کمی مفیدتر باشد.